ضد فوتبــــال
ANTI – FOOYBALL /ˈænti fʊtbɔːl/-/اَنتی فوتبـُـل/
ضد فوتبال اصطلاحی انتقادی برای توصیف سبکی از بازی است که به تاکتیک‌های تخریبی، تدافعی و اتلاف وقت می پردازند. معمولا تیم هایی که به دفاع مطلق پرداخته و فقط سعی در تخریب بازی حریف داشته و جاه طلبی تهاجمی ندارند ، با صفت “ضد فوتبال” شناخته می شوند.
تاریخچه اصطلاح ضد فوتبال
این عبارت برای اولین بار در سال 2001 و در کتابِ گری آرمسترانگ و ریچارد جولیانوتی با عنوان “ترس و نفرت در فوتبال جهانی” استفاده شد. آنها از اصطلاح ضد فوتبال برای توصیف تاکتیک های باشگاه آرژانتینی “استودیانتس د لا پلاتا” در کوپا بین قاره ای 1968 استفاده کردند.
تاریخچه اصطلاح “ضد فوتبال”
مشخصه های کلیدی ضد فوتبال
تاکتیک‌های دفاعی ویژه
تیم‌هایی که از ضد فوتبال استفاده می‌کنند با تأکید زیادی روی دفاع سازماندهی می‌شوند. آنها خط هافبک و دفاع را در یک بلاک جمع کرده و به دنبال خفه کردن موقعیت های هجومی حریف هستند.
اتلاف وقت
یکی از ناامیدکننده ترین جنبه های ضد فوتبال، اتلاف وقت است. بازیکنان برای اتلاف وقت تظاهر به آسیب دیدگی می کنند، زمان بازی را درگیر شروع مجددهای پرتأخیر کرده و از تاکتیک های کاهنده ی سرعت بازی استفاده می کنند.
شیرجه و شبیه سازی
استراتژی های مبتنی بر ضد فوتبال برای به دست آوردن ضربات آزاد یا پنالتی، از شبیه سازی های اغراق آمیز استفاده می کنند.
جنگ روانی
این رویکرد به جنگ های روانی مانند محاصره کردن داور برای تأثیرگذاری بر تصمیمات یا ایجاد درگیری برای شکستن ریتم مسابقه متکی است.
خطاهای عمدی
خطاهای مکرر تاکتیکی با هدف شکستن ریتم حملات حریف، یکی دیگر از ویژگی های بارز ضد فوتبال است.
football terms : Anti-football
ریشه های تمایل به ضد فوتبال
اصطلاح «ضد فوتبال» جدید نیست، اما استفاده از آن در سال‌های اخیر برجسته تر شده است. ریشه های این سبک بازی را می توان در عوامل مختلفی جستجو کرد.
1- نتیجه گرایی
برای برخی مربیان، نتایج اهمیت بیشتری نسبت به بازی زیبا دارند. به همین دلیل برخی تیم ها تنها اولویتشان، کسب امتیازات با هر ترفندی است.
2- فشار بالای مسابقات
فشار شدید در فوتبال مدرن، به ویژه در لیگ های سطح بالا و مسابقات بین المللی، برخی تیم ها را به سمت اتخاذ رویکردهای نتیجه گرایانه برای رسیدن به موفقیت سوق داده است.
3- نا برابری
تیم‌هایی که با حریفان قوی‌تری مواجه می‌شوند ممکن است به ضد فوتبال به عنوان یک تاکتیک برای بقا متوسل شوند. در چنین تیم های محدودیت‌های خود را پذیرفته و کاملا بر کنترل بازی تمرکز می کنند.
تاثیر بر فوتبال
ضد فوتبال منجر به شکل گیری بحث ها و اختلاف نظرات متعددی در جامعه فوتبال شده است. در ادامه، تأثیر چند وجهی این پدیده بر ورزش فوتبال را بررسی می کنیم.
تجربه منفی هواداران
ضد فوتبال می تواند طرفدارانی را که به بازی زیبا و تهاجمی گرایش دارند را کاملا نا امید کند. تماشای اتلاف وقت و بازی تدافعی می تواند بزرگترین شاخصه فوتبال، یعنی شور و شوق ورزشگاه ها را از بین ببرد.
کاهش جذابیت
فقدان تمایل به حمله منجر به گل ها و لحظات هیجان انگیز کمتری شده و از جذابیت فوتبال می کاهد.
معضل اخلاقی
ضد فوتبال بین نتیجه گرایی و جذابیت یک دو راهی اخلاقی ایجاد کرده است. انتخاب نتیجه گرایی توسط مربیان، آغازی بر پایان مفهومِ بازی جوانمردانه است.
تکامل تاکتیک‌ها
شیوع ضد فوتبال بر تکامل تاکتیک‌ها نیز تأثیر گذاشته است.در این روند، تیم‌ها استراتژی‌هایی را برای شکست دادن چنین حریفانی توسعه داده اند.
نمونه هایی ازنمایش ضد فوتبال در طول یک تورنومنت
یونان در یورو 2004
قهرمانی تیم ملی یونان در مسابقات قهرمانی اروپای سال 2004 به عنوان نمونه ای از تمایل افراطی در نمایش ضد فوتبال یاد می شود.
استوک سیتی در لیگ برتر
استوک سیتی در طول مدت حضور خود در لیگ برتر، به دلیل گرایش دائمی به رویکرد فیزیکی ، دفاعی و تاکتیک های مخرب، شهرت زیادی در این سبک به دست آورد.
جمع بندی
مفهوم ضد فوتبال همواره موضوع داغی برای بحث در دنیای فوتبال است. در حالی که برخی آن را رویکردی مشروع برای دستیابی به نتایج می دانند، برخی دیگر آن را برای ماهیت جوانمردانه ورزش مضر می دانند. تکامل مداوم فوتبال، گسترش جنبه های اقتصادی ، تغییر اولویت‌ها و … دلایلی برای تمایل برخی تیم ها به چنین استراتژی هایی هستند. اما تمایل هواداران(به عنوان مهم ترین جنبه ی ارزشمندی فوتبال) به دیدن بازی زیبا و جذاب بزرگترین مانع گسترش ضد فوتبال بوده است. اما اینکه این تقابل تا کجا ادامه خواهد یافت و چه تأثیرات دیگری بر فوتبال می گذارد را تنها زمان مشخص خواهد کرد.
